زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست

                              هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود

صحنه پیوسته به جاست 

                            خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

اگرآیینه یک دنیاست تویی معنای دنیایش

تو یعنی چتری از احساس برای قلب بارانی

تو یعنی پیک آزادی برای روح زندانی

اگر یک آسمان دل را به قصد عشق بردارم

میان عشق و زیبایی تورا من دوست میدارم .

خوبی رو از یاد میبرم.منم میشم مثل تو بد

از عشق تو سیر میشم و میرم کنارت میذارم

دیگه نمیگم به خدا از ته دل دوست دارم.